Adil Medić je u Hagu preneo reči svog prijatelja Omera Filipovića o mučenju zarobljenih bosanskih Muslimana i Hrvata u logoru na Manjači.

Ibro Osmanović je svedočio o svom boravku u logoru Batkovići i sudbini članova svoje porodice na proleće 1992. godine.

Rajif Begić je uspeo da preživi streljanje svojih prijatelja i brata na mostu na Sanici 31.05.1992. godine.

Ramiz Mujkić je svedočio o posledicama granatiranja sela Ahatovići u Opštini Novo Sarajevo 01.06.1992. godine i žrtvama u svojoj porodici.

Midhet Mujkanović je preživeo streljanje 200 zatočenika na Korićanskim stijenama na planini Vlašić u masakru počinjenom 21.08.1992. godine.

Charles Kirudja je opisao da su izbeglice iz BiH u junu 1992. godine govorile o ’koncentracionim logorima’ Keraterm, Trnopolje, Omarska i Manjača.

Rešid Hasanović je svedočio o premlaćivanju zatvorenika u školi u Bratuncu tokom tri dana u junu 1992. godine.

Fejzija Hadžić je jedini bosanski Musliman koji je 05.08.1992. godine preživeo masovno pogubljenje u Ratinama kod Foče.

Midho Alić je svedočio o progonu oko 15.000 bosanskih Muslimana iz opštine Bosanski Novi i zatočeništvu na stadionu u tom gradu.

Bego Selimović iz Gornje Bioče opisao je kako je s više od 100 ljudi bio zatočen u jednoj kući u selu Podlugovi od 01.06.1992. godine.

Safet Tači je svedok masovnog ubistava tokom rata u BiH u logoru Keraterm kod Prijedora 25.07.1992. godine.

Elvedin Pašić je, s tadašnjih 14 godina, juna 1992. godine preživeo stradanjâ meštana muslimanskog sela Hrvaćani u Opštini Kotor Varoš.