Hajrudin Karić je svedočio o svom zatočeništvu i premlaćivanju u logorima na Palama i u Lukavici u periodu maj-septembar 1992. godine.

Armin Baždar imao je petnaest godina kada je u avgustu 1992. godine sa još nekoliko maloletnih dečaka priključen grupi vojno-sposobnih Muslimana iz logora „Rasadnik“ koja je određena za streljanje.

Marcus Helgers je kao vojni posmatrač iz Holandije koji je s još pet vojnih posmatrača UN 26.05.1995. godine zarobljen i odveden na Grbavicu, a potom na Jahorinu da bude „živi štit“ od bombi NATO-a.

Novinar Martin Bell je opsadu Sarajeva opisao kao namerno gađanje civila i ’strašno traćenje života’.

Ismet Svraka je 28.08.1995. godine na pijaci Markale zadobio teške povrede u eksploziji minobacačke granate, ispaljene s položaja bosanskih Srba iznad grada.

Bivša glavna sestra na Odjeljenju dječije hirurgije bolnice „Koševo“ Fatima Zaimović je opisala užasne efekte artiljerijskog i snajperskog napada vojske bosanskih Srba na decu Sarajeva.

Sanija Dževlan je žrtva jednog od snajperskih incidenata 06.01.1994. godine u Sarajevu. Iako pogođena, nastavila je da vozi bicikl.

Fahra Mujanović je 08.06.1992. godine ranjena minobacačkim šrapnelom u blizini svoje kuće u naselju Barice u Vogošći.

Suad Džafić je maja 1992. godine preživeo maltretiranje zatvorenika u Vlasenici i masovno streljanje nadomak Nove Kasabe.