Ibro Osmanović
Ibro Osmanović je svedočio o svom boravku u logoru Batkovići i sudbini članova svoje porodice na proleće 1992. godine.
Pripremili smo ključne delove preko 100 svedočanstava preživelih o njihovom iskustvu i nasilju prema drugim ljudima koji nisu učestvovali u sukobima. Pod pseudonimom PW-113, jedan je od dvojice bosanskih Muslimana koji su 15. jula 1995. preživeli streljanje na brani Petkovci kod Zvornika, gde su pripadnici Vojske Republike Srpske pogubile više od 1000 muškarca zarobljenih nakon pada Srebrenice, svedočio je o upornosti drugog preživelog da ga teško ranjenog danima hrabri i moli da nastavi da živi. Kosovski Albanac Agron Berisha govori o ubistvu 49 članova njegove porodice, u Suvoj Reci/Suharekë 25. i 26. marta 1999. godine. Saranda Bogujevci je imala 14 godina 27. marta 1999. godine, kada su pripadnici policijske jedinice „Škorpioni“ u Podujevu/Podujevë streljali 14 žena i dece iz njene porodice, i porodice Duriqi, a nju i njenu sestru Lirije teško ranili. Mirko Ognjenović, hrvatski Srbin svedoči o ubistvu staraca Uroša Šarića i Uroša Ognjenovića 18. avgusta 1995. godina u selu Kakanj, kada je i sam ranjen. Dragutin Berghofer je jedan od sedmorice preživelih zatočenika u hangaru na farmi Ovčara, kada su pripadnici srpske Teritorijalne odbrane i paravojnih grupa, uz znanje JNA, 21.novembra 1991. godine streljali preko 250 civila i ranjenika iz bolnice u Vukovaru.
Ibro Osmanović je svedočio o svom boravku u logoru Batkovići i sudbini članova svoje porodice na proleće 1992. godine.
U vreme raketnog napada na Zagreb, 02.05.1995. godine, svedokinja je imala 17 godina i bila je u svojoj školi u Križanićevoj ulici, kada je zadobila povrede od raketnog napada na grad.
Rajif Begić je uspeo da preživi streljanje svojih prijatelja i brata na mostu na Sanici 31.05.1992. godine.
Luka Brkić je zarobljen u selu Škabrnja 18.11.1991, kada je bio seoski stražar, a svoje zatočeništvo je opisao na suđenju Milanu Martiću.
Ramiz Mujkić je svedočio o posledicama granatiranja sela Ahatovići u Opštini Novo Sarajevo 01.06.1992. godine i žrtvama u svojoj porodici.
Mevludin Orić je jedan od trojice preživelih sa stratišta u Orahovcu, gde je 14.07.1995. godine pogubljeno više od hiljadu bosanskih Muslimana.
Midhet Mujkanović je preživeo streljanje 200 zatočenika na Korićanskim stijenama na planini Vlašić u masakru počinjenom 21.08.1992. godine.
Marcus Helgers je kao vojni posmatrač iz Holandije koji je s još pet vojnih posmatrača UN 26.05.1995. godine zarobljen i odveden na Grbavicu, a potom na Jahorinu da bude „živi štit“ od bombi NATO-a.
Doktor Idriz Merdžanić bio je tokom 1992. godine zatočen u logoru Trnopolje. Žene u istom logoru su mu se žalile su na seksualno zlostavljanje.
Charles Kirudja je opisao da su izbeglice iz BiH u junu 1992. godine govorile o ’koncentracionim logorima’ Keraterm, Trnopolje, Omarska i Manjača.
Fejzija Hadžić je jedini bosanski Musliman koji je 05.08.1992. godine preživeo masovno pogubljenje u Ratinama kod Foče.
Novinar Martin Bell je opsadu Sarajeva opisao kao namerno gađanje civila i ’strašno traćenje života’.
This website was created and maintained with the financial support of the European Union. Its contents are the sole responsibility of the RECOM Reconciliation Network and do not necessarily reflect the views of the European Union.