Orahovac/Rahovec, Opteruša/Opterushë

Sreten Simić Srećko, Božidar Božanić Boško, Novica Božanić, Mladen Božanić, Nemanja Božanić, Spasoje Banzić, Spasoje Burdžić, Miodrag Burdžić

U Opteruši/Opterushë je bilo 12 srpskih i preko 200 albanskih kuća. Početkom jula 1998. godine OVK je iskopala rovove na kilometar od sela. Srbi su imali nekoliko dobrih pušaka, ostalo su bile lovačke. Telefonske veze nisu radile. Pucalo se, pa je većina mlađih Srba sa decom napustila selo. Ostalo je sedamnaestoro srpskih meštana: Mladen Božanić sa suprugom Dragicom i sinom Nemanjom; Mladenova majka Dobrila; Mladenov brat od strica Božidar sa suprugom Dušankom i sinom Novicom. Od Burdžića su ostala braća Spasoje i Miodrag, Slavka, Miodragova supruga, i Milutin sa suprugom Stanojkom; Spasoje Banzić sa suprugom Slavicom i majkom Desankom; Sreten Simić sa suprugom Olgom. Od muškaraca, samo su Novica i Nemanja Božanić bili mlađi i zdravi.
U petak 17.07.1998. godine, popodne, u okolini Opteruše/Opterushë čuli su se pucnji. Svi osim Milutina, Stanojke, Desanke i Olge, sklonili su se kod Božanića, u centru sela. Žene su se sakrile u podrum Mladenove nove kuće a muškarci naoružani puškama čuvali su stražu. Oko 01:00 čas posle ponoći [18.07.1998] OVK je otvorila vatru na srpske kuće. Nemanja je ranjen
od eksplozije ručnog bacača koji je pogodio Boškovu kuću. Muškarci su uzvraćali vatrom sve do ujutro, kada su odlučili da se predaju. U dvorište Božanića ušlo je oko 40 pripadnika OVK, od kojih su Mladen i ostali prepoznali petoricu [imena poznata FHP-u]. Vojnici su prvo muškarcima oduzeli oružje a onda ih sve pretresli. Zatim su ih Boškovim traktorom odvezli do vinograda porodice Božanić iznad sela. Tu su ubrzo doveli i Milutina, Stanojku, Desanku i Olgu, koji su ostali u selu. Odatle su ih jednim kamionom sa ceradom prevezli do
Semetišta/Semetishte [Suva Reka/Suharrekë] i uveli u neku albansku kuću. Žene su odveli na sprat a muškarce su zatvorili u podrum. Žene su satima slušale jauke
muškaraca koje su vojnici tukli. U nedelju u 22:00 časa, vojnici su Dragicu, Dobrilu, Dušanku, Slavku, Slavicu, Desanku, Olgu, Stanojku i starog Milutina prevezli u Zočište/Zocishte. Neutvrđenog dana krajem jula, muškarci iz Opteruše/Opterushë su zajedno sa zarobljenim Srbima iz Retimlja/Reti [videti zapis ispod] i drugim zatvorenicima izvedeni iz zatvora OVK u Mališevu/Malishevë [zgrada policijske stanice] i odvezeni u pravcu Prištine/Prishtinë. Porodice dugo nisu znale za sudbinu muškaraca iz Opteruše/Opterushë. Njihova tela su nakon skoro osam godina, u aprilu 2005. godine, ekshumirana iz masovne grobnice u selu Volujak/Vulljakë [Klina/Klinë]. Nakon izvršene identifikacije DNK analizom, Kancelarija UNMIK-a za nestala lica predala je porodicama 13.10.2006. godine u Merdarama/Merdare tela Mladena, Nemanje, Božidara, Novice, Sretena, Spasoja Banzića i Spasoja i Miodraga Burdžića. Porodice su ih sutradan, 14.10.2006. godine sahranile na groblju Orlovača u Beogradu.