Lutfi Ramadani je 26.03.1999. godine preživeo masakr u Maloj Kruši/Krushë e Vogël, u kojem su ubijena i dvojica njegovih sinova.

Milica Đurić, Srpkinja iz sela Đurići u Krajini, svedočila je da je rukama iz pepela skupljala kosti svog muža Save, koga je hrvatski vojnik 06.08.1995. godine primorao da uđe u zapaljenu radionicu.

Mirko Ognjenović je ostao u svom selu Kakanj, verujući rečima Franje Tuđmana da neće biti posledica za one ’koji nisu krivi’. Tokom ’Oluje’ 1995. godine su hrvatski vojnici ubili njegove susede.

Saranda Bogujevci je kosovska Albanka koja je u Hagu svedočila o ubistvu 15 ženâ i dece iz porodicâ Bogujevci i Duriqi 28.03.1999. u Podujevu/Podujevë.

Lizane Malaj, kosovska Albanka koja je živela u selu Korenica/Korenicë, svedočila je o ubistvima meštana i članova svoje porodice, kao i proterivanju ženâ i dece 27.04.1999. godine.

Šakir Tač / Şaçir Taq je svedok progona kosovskih Albanaca u Albaniju i ubistva kosovskih Turaka i Albanaca u selu Mamuša/Mamusha 25.03.1999. godine.

Sabit Kadriu je svedočio ubistvu 24 kosovska Albanca u selima Likošane/Likoshan i Ćirez/Qirez kod Vučitrna/Vushtrri 28.02.1998. godine.

Hasan Pruhti je opisao kako su marta i aprila 1999. srpski policajci više puta opkoljavali naselje u Đakovici/Gjakovë, ubijali stanovnike i palili kuće.

Agron Beriša/Agron Berisha je svedočio o ubistvu 49 članova familije Berisha koje su srpski policajci izvršili u Suvoj Reci/Suharekë 26.03.1999. godine.

Fehim Eljšani je svedočio o granatiranju sela Nogavca, zbegu prema Orahovcu i povratku u selo koje su policajci marta i aprila 1999. napadali više puta.

Agim Zeqiri / Agim Zećiri je svedočio o tome kako su srpski vojnici 25.03.1999. godine zarobili kosovske Albance iz selâ oko Đakovice/ Gjakovë i poveli ih ka Albaniji.