Hajrudin Karić je svedočio o svom zatočeništvu i premlaćivanju u logorima na Palama i u Lukavici u periodu maj-septembar 1992. godine.

Armin Baždar imao je petnaest godina kada je u avgustu 1992. godine sa još nekoliko maloletnih dečaka priključen grupi vojno-sposobnih Muslimana iz logora „Rasadnik“ koja je određena za streljanje.

Zaštićena svedokinja RM-115 je 29.05.1992. godine teško ranjena od posledica granate dok je u radila u Državnoj bolnici u Sarajevu.

Adil Medić je u Hagu preneo reči svog prijatelja Omera Filipovića o mučenju zarobljenih bosanskih Muslimana i Hrvata u logoru na Manjači.

Josipa Josipovića su septembra 1991. godine uhapsili „martićevci“, i zatočili u Hrvatskoj Dubici gde je bio svedok premlaćivanja zatočenika.

U vreme raketnog napada na Zagreb, 02.05.1995. godine, svedokinja je imala 17 godina i bila je u svojoj školi u Križanićevoj ulici, kada je zadobila povrede od raketnog napada na grad.

Ibro Osmanović je svedočio o svom boravku u logoru Batkovići i sudbini članova svoje porodice na proleće 1992. godine.

Rajif Begić je uspeo da preživi streljanje svojih prijatelja i brata na mostu na Sanici 31.05.1992. godine.

Luka Brkić je zarobljen u selu Škabrnja 18.11.1991, kada je bio seoski stražar, a svoje zatočeništvo je opisao na suđenju Milanu Martiću.

Ramiz Mujkić je svedočio o posledicama granatiranja sela Ahatovići u Opštini Novo Sarajevo 01.06.1992. godine i žrtvama u svojoj porodici.

Midhet Mujkanović je preživeo streljanje 200 zatočenika na Korićanskim stijenama na planini Vlašić u masakru počinjenom 21.08.1992. godine.

Marcus Helgers je kao vojni posmatrač iz Holandije koji je s još pet vojnih posmatrača UN 26.05.1995. godine zarobljen i odveden na Grbavicu, a potom na Jahorinu da bude „živi štit“ od bombi NATO-a.