"Dabome da se sećam. Bio je to 5. avgust 1991. godine. Lovinac je, naime, bio hrvatsko selo, a ubojice tada u uniformama Vojske RSK."

Josipa Josipovića su septembra 1991. godine uhapsili „martićevci“, i zatočili u Hrvatskoj Dubici gde je bio svedok premlaćivanja zatočenika.

U vreme raketnog napada na Zagreb, 02.05.1995. godine, svedokinja je imala 17 godina i bila je u svojoj školi u Križanićevoj ulici, kada je zadobila povrede od raketnog napada na grad.

Luka Brkić je zarobljen u selu Škabrnja 18.11.1991, kada je bio seoski stražar, a svoje zatočeništvo je opisao na suđenju Milanu Martiću.

Mina Žunac je 02.05.1995. godine sa svojom majkom bila u Zagrebu, kada je ranjena od tokom raketiranja grada, o čemu je svedočila na suđenju Milanu Martiću.

Ana Kesić je sa svojom rođakom Katarinom oktobra 1991. godine bila zatočena u vatrogasnom domu Dubice. Oslobođene su kao rođake oficira JNA, a većina zatočenika je streljana.

Marica Vuković je Hrvatica koja je u Hagu svedočila kako su joj supruga, oca i rođaka 07.11.1991. godine u krajinskom selu Poljanak ubili vojnici Republike Srpske Krajine.

Sanja Buntić je ranjena u centru grada tokom raketnog napada iz kninske Krajine na Zagreb 02.05.1995. godine.

Neven Šegarić je novembra 1991, kao jedanaestogodišnjak, bio svedok ubistva svog dede i dvoje suseda u Škabrnji, koje su počinili „vojnici SAO Krajine“.

Jasna Denona, Hrvatica iz sela Bruško, svedočila je kako su je pripadnici „Milicije Krajine“ 21.12.1991. godine ranili i u njenom zaseoku ubili devet Hrvata i jednog Srbina.