Ibro Osmanović
Ibro Osmanović je svedočio o svom boravku u logoru Batkovići i sudbini članova svoje porodice na proleće 1992. godine.
Momčilo Krajišnik (Момчило Крајишник) je rođen u 20.01.1945. godine u Zabrđu, Sarajevo, Demokratska Federativna Jugoslavija.
Bio je privrednik, a u politiku se uključio 1990. godine pri osnivanju Srpske demokratske stranke – SDS (Српска демократска странка), i te godine izabran za predsednika Narodne skupštine SR Bosne i Hercegovine. Predsednik novoosnovane Skupštine srpskog naroda BiH, kasnije Narodne skupštine Republike Srpske, bio je od 25.10.1991. do maja 1996. godine. Od 1996. godine je bio potpredsednik Republike Srpske, a od 1998. do 03.04.2000. godine član Senata Republike Srpske. Uhapšen je prema optužnici Međunarodnog krivičnog tribunala za bivšu Jugoslaviju (MKTJ/ICTY).
Tokom suđenja je utvrđena krivična odgovornost Momčila Krajišnika za zločine protiv čovečnosti počinjene tokom rata u Bosni i Hercegovini 1992-1995. godine. Osuđen je za progon, istrebljivanje, deportaciju i nečovečno postupanje prema nesrpskom stanovništvu u Republici Srpskoj.
Odlukom Žalbenog veća 17.03.2009. godine, Momčilo Krajišnik je osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 20 godina, uz uračunat pritvor od 03.04.2000. godine. Odslužio je dve trećine kazne i pušten je na slobodu 30.04.2013. godine.
Podaci o slučaju su dostupni pod oznakom Krajišnik (IT-00-39) na: https://www.icty.org/case/krajisnik
Ibro Osmanović je svedočio o svom boravku u logoru Batkovići i sudbini članova svoje porodice na proleće 1992. godine.
Rajif Begić je uspeo da preživi streljanje svojih prijatelja i brata na mostu na Sanici 31.05.1992. godine.
Ramiz Mujkić je svedočio o posledicama granatiranja sela Ahatovići u Opštini Novo Sarajevo 01.06.1992. godine i žrtvama u svojoj porodici.
Charles Kirudja je opisao da su izbeglice iz BiH u junu 1992. godine govorile o ’koncentracionim logorima’ Keraterm, Trnopolje, Omarska i Manjača.
Rešid Hasanović je svedočio o premlaćivanju zatvorenika u školi u Bratuncu tokom tri dana u junu 1992. godine.
Fejzija Hadžić je jedini bosanski Musliman koji je 05.08.1992. godine preživeo masovno pogubljenje u Ratinama kod Foče.
Midho Alić je svedočio o progonu oko 15.000 bosanskih Muslimana iz opštine Bosanski Novi i zatočeništvu na stadionu u tom gradu.
Bego Selimović iz Gornje Bioče opisao je kako je s više od 100 ljudi bio zatočen u jednoj kući u selu Podlugovi od 01.06.1992. godine.
Jasmin Odobašić je svedok terorisanja paravojne grupe ’Vukovi s Vučjaka’ i proterivanja nesrpskog stanovništva u Prnjavoru 1992. godine.
Azim Medanović je preživeo streljanje 40 muškaraca, koje su srpski vojnici 01.06.1992. poveli iz sela Prhovo kod Ključa, a potom i logor Manjača.
Elvir Jahić je svedočio o napadu na naselje Ahatovići, mučenju zarobljenika u Bojniku i masakru 14.06.1992. u autobusu kod Rajlovca.
Isak Gaši je nekadašnji veslački reprezentativac Jugoslavije, koji je maja 1992. godine preživeo premlaćivanje u logoru Luka u Brčkom, BiH.
This website was created and maintained with the financial support of the European Union. Its contents are the sole responsibility of the RECOM Reconciliation Network and do not necessarily reflect the views of the European Union.