“Vukovar – mjesto posebnog pijeteta” – 25 godina od stradanja grada

Programom pod nazivom – “Vukovar – mjesto posebnog pijeteta” – u Vukovaru je obeležena 25. godišnjica bitke i pada tog grada.

Program je počeo ispred Opšte bolnice u Vukovaru, a posle komemoracije u krugu bolnice krenula je Kolona sjećanja do 5,5 kilometara udaljenog Memorijalnog groblja žrtava Domovinskog rata.

Hrvatska predsednica Kolinda Grabar-Kitarović u Koloni sjećanja na žrtvu Vukovara hodala je držeći za ruku kćer Željke Jurić, Vukovarke koja je ostala u sećanju kao uplakana devojčica u plavom kaputiću u koloni prognanika koji nakon sloma odbrane grada 1991. napuštaju Vukovar.

U Koloni sjećanja je bila i sama Željka Jurić Mitrović, koja je u ruci nosila plavi kaputić.

Procenjuje se da je u Koloni sjećanja učestvovalo desetine hiljada gradjana iz cele zemlje.

Hrvatski državni vrh položio je vence na Memorijalnom groblju u Vukovaru. Hrvatska predsednica Kolinda Grabar-Kitarović prva je položila vence kod središnjeg križa.

Venac je položio i predsednik Hrvatskog sabora Božo Petrov, a potom i premijer Andrej Plenković.

Predstavnici državnog vrha i brojnih udruženja položili su vence na mestu masovne grobnice na Ovčari.

Premijer Andrej Plenković izjavo je uoči početka programa da je ovaj Dan sećanja još jedna prilika za izražavanje dubokog poštovanja i zahvalnosti svim braniteljima i onima koji su dali život za slobodnu i modernu Hrvatsku.

“Jedinstvo koje vidimo danas u Vukovaru neka bude podsticaj za budućnost”, rekao je Plenković novinarima u Vukovaru.

Predsednik Hrvatskog sabora Božo Petrov poručio je pre početka službenog obeležavanja kako se tragedija u Vukovaru nikada ne sme zaboraviti, ali da građani moraju nastaviti život i okrenuti se prema boljoj budućnosti.

Zagrebački nadbiskup kardinal Josip Bozanić, služeći misu na vukovarskom Memorijalnom groblju žrtava iz Domovinskog rata za ubijene i nestale hrvatske branitelje i civile, istakao je da su događaji pre 25 godina ispunjeni neizrecivom tajnom zla, da je u opsadi Vukovara neprijatelj hrvatske države izvršio najstrašnije razaranje u Evropi nakon Drugog svetskog rata, a danas okupljeni na važan spomendan za hrvatsku državu, okupljeni su u narodnom zajedništvu.

Munira Subašić, predsednica udruženja “Majke Srebrenice”, zajedno sa još deset predstavnica raznih udruženja stradalih Srebreničana, došla je u Vukovar kako bi prisustvom podržali majke Vukovara, koje su prošle istu bol, ostavši bez svojih najmilijih.

“Majke Srebrenice najbolje znaju šta znači kada vam neko ubije sina, kada vam siluje kćerku i znamo šta je bol. Zato uvijek kada se ovdje obilježava Dan sjećanja nastojimo da dođemo i damo podršku majkama Vukovara. Isti projekat, isti zločinci u Vukovaru su počeli i u Srebrenici su završili. I majke Vukovara posjete Srebrenicu, imamo zajedničke sastanke. Okuplja nas i organizacija ICMP, koja ekshumira i identifikuje nestale, i na svakom sastanku smo zajedno. Ista nam je bol, svaka majka bez obzira kako se zove i kome pripada, ona je samo majka i ništa drugo”, kazala je Subašić.

U sabornom hramu Sv. Preobraženja Gospodnjeg u Zagrebu, srpska zajednica je održala spomen za sve nevino stradale u Vukovaru tokom 1991. godine.

Spomenu su, uz građane, prisustvovali predsednik Srpskog narodnog veća Milorad Pupovac, predsednici županijskih veća, kao i brojni aktivisti srpskih organizacija, saopšteno je iz SNV-a.

U večernjim satima, Dunavom će biti pušteni upaljeni lampioni koji simbolizuju ubijene i nestale hrvatske branitelje.

Opsada i bitka za Vukovar trajala je tri meseca, od 24. avgusta do 18. novembra 1991. godine.

Na Ovčari je pogubljeno 260 ljudi, civila nesrpske nacionalnosti i ratnih zarobljenika, čime je ovo mesto postalo najveća masovna grobnica stradalih u ratu u Hrvatskoj.

(Izvor: Al Jazeera i Balkaninsight, 18. 11. 2016.)

“Neposredno po zauzimanju Vukovara, 20. novembra 1991. godine pripadnici JNA izveli su ranjenike, bolesnike, civile i pripadnike hrvatskih oružanih snaga iz vukovarske bolnice i odveli ih u hangare na poljoprivrednom dobru Ovčara, udaljenom oko pet kilometara jugoistočno od Vukovara. Od trenutka njihovog dovođenja na Ovčaru, pripadnici TO Vukovara i jedinice „Leva supoderica“, sastavljene uglavnom od dobrovoljaca Srpske radikalne stranke, zatočene Hrvate su u prisustvu pripadnika Vojne policije JNA premlaćivali, ponižavali i zlostavljali. U večernjim satima pripadnici JNA su se, po naređenju pukovnika Mileta Mrkšića, povukli sa Ovčare, a pripadnici TO Vukovara i dobrovoljačke jedinice „Leva supoderica“ su tokom noći između 20. i 21. novembra 1991. godine izvodili iz hangara zatočene i u grupama od 10 do 20 ljudi odvodili ih na na lokaciju Grabovo gde su ih, ispred ranije pripremljene masovne grobnice, streljali. Na Ovčari su uz ranjene pripadnike hrvatskih oružanih snaga ubijeni i civili, žene i deca: Ružica Markobašić (32) koja je tada bila u poodmakloj trudnoći, Janja Podhorski (60), Dragutin Balog (17) i Igor Kačić (16).

Iz masovne grobnice na lokalitetu Grabovo ekshumirano je 200 tela, a identifikovane su 193 žrtve. Sedamnaest leševa žrtava pronađeno je u okolnim grobnicama, dok se za telima više desetina žrtava još uvek traga.

Za zločin na Ovčari pred Međunarodnim krivičnim sudom za bivšu Jugoslaviju (MKSJ) pravnosnažno su osuđeni pukovnik JNA Mile Mrkšić i major Veselin Šljivančanin. Uprkos tome što dokazi izvedeni pred MKSJ nedvosmisleno ukazuju na odgovornost više oficira i podoficira JNA za događaje na Ovčari, optužnicom Tužilaštva za ratne zločine obuhvaćeni su samo direktni izvršioci zločina”.

 

(Saopštenje Fonda za humanitarno pravo 18.11.2016.)